ยาปฏิชีวนะ พูดง่ายๆ ก็คือหมายถึงจุลินทรีย์หรือการสังเคราะห์ทางเคมีและได้มาจากการฆ่าจุลินทรีย์อย่างเฉพาะเจาะจง อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิง นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษค้นพบเพนิซิลินเป็นครั้งแรก ซึ่งนำไปสู่ยุคของยาปฏิชีวนะในปี พ.ศ. 1928 ยาปฏิชีวนะมีบทบาทสำคัญในการผลิตสัตว์ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1920 ในปี พ.ศ. 1946 มัวร์ นักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันและคนอื่น ๆ พบเป็นครั้งแรกว่าการเติมยาปฏิชีวนะในอาหารไก่เนื้อมีผลส่งเสริมการเจริญเติบโต ตั้งแต่นั้นมา มีการใช้ยาปฏิชีวนะในอาหารสุกร สัตว์ปีก วัว แกะ และผลิตภัณฑ์จากสัตว์น้ำ ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าการเติมยาปฏิชีวนะในปริมาณที่น้อยกว่าการรักษาลงในอาหารสัตว์สามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตของสัตว์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ปรับปรุงประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหารสัตว์ และลดการเจ็บป่วยและการตายของปศุสัตว์และสัตว์ปีก

อย่างไรก็ตาม การใช้ยาปฏิชีวนะในระยะยาวนำมาซึ่งปัญหาต่างๆ เช่น การดื้อยาของแบคทีเรีย มลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม อาหารสัตว์และยาตกค้าง และความเสี่ยงด้านสาธารณสุขและความปลอดภัย สหภาพยุโรปออกคำสั่งห้ามใช้ยาปฏิชีวนะทั้งหมดเป็นสารปรุงแต่งอาหารในปี 2006 ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ยาปฏิชีวนะจากพืชถูกนำมาใช้เป็นทางเลือกแทนยาปฏิชีวนะทั่วไปที่มักใช้ในอาหารสัตว์ เช่น น้ำมันหอมระเหยจากพืช สารสกัดจาก Eucommia ulmoides, สารสกัดจากใบหม่อน, สารสกัดจากสายน้ำผึ้ง, สารสกัดจากโรสแมรี่และพืชอื่น ๆ ในการทดแทนยาปฏิชีวนะได้รับการรายงานในวารสารวิชาการ พืชสมุนไพรเหล่านี้มีสารต้านแบคทีเรียและไวรัสที่ออกฤทธิ์ทางชีวภาพจำนวนมาก ซึ่งมีผลกับแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค เช่น เชื้อ Salmonella, Escherichia coli, Listeria monocytogenes และ Campylobacter jejuni

ประโยชน์ของยาปฏิชีวนะจากพืชในโภชนาการสัตว์ 

ดีต่อลำไส้

สารพฤกษเคมีหรือสารพฤกษเคมีเป็นสารประกอบที่ได้จากพืชซึ่งใช้ทดแทนยาปฏิชีวนะ ส่วนประกอบจากพืชเหล่านี้ควบคุมพืชในลำไส้และรักษาความสมบูรณ์ของลำไส้ สารเหล่านี้สามารถส่งเสริมการซ่อมแซมวิลลี่ในลำไส้ที่เสียหายหรือการเจริญเติบโตของวิลลี่ ส่งเสริมการปลดปล่อยปัจจัยภูมิคุ้มกันจำนวนมากเพื่อปรับปรุงความต้านทานของร่างกายต่อโรค พวกมันได้รับการแสดงเพื่อยับยั้งจุลินทรีย์ที่ก่อให้เกิดโรคและปรับปรุงสุขภาพของลำไส้ของสัตว์ นอกจากนี้ยังลดความเครียดออกซิเดชันและการอักเสบที่เกิดจากการติดเชื้อในลำไส้ ต้านการอักเสบ

การอักเสบจะนำไปสู่การใช้พลังงานจำนวนมากในสัตว์อย่างไม่มีประสิทธิภาพ ซึ่งส่งผลต่อการเจริญเติบโตและการพัฒนา การลดการอักเสบสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของการใช้พลังงานและส่งเสริมการเผาผลาญของสัตว์ ระยะเวลาการอยู่รอดของสัตว์ที่เลี้ยงตามแหล่งอาหารนั้นค่อนข้างสั้น ตราบใดที่สามารถป้องกันการอักเสบได้ก่อนการฆ่า ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่าการเจริญเติบโตของสัตว์จะไม่ได้รับผลกระทบ

 

ส่งเสริมการเจริญเติบโต

มักจะแสดงโดยอัตราการแปลงอาหาร (FCR) คือการปรับปรุงสุขภาพของลำไส้ย่อยอาหารและการดูดซึมสารอาหารของอวัยวะและลดอุบัติการณ์ของการอักเสบ เราได้ทำงานเพื่อค้นหาสารที่มีประโยชน์ซึ่งอุดมไปด้วยน้ำมันหอมระเหยและกรดฟีนอลิกที่สามารถต้านทานความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่นและควบคุมพืชในลำไส้ และค้นหาสารที่มีประโยชน์ซึ่งอุดมไปด้วยอัลคาลอยด์ที่สามารถต่อต้านการอักเสบและควบคุมความสมบูรณ์ของลำไส้ และพัฒนาพวกมันเป็นยารักษาสัตว์ชนิดใหม่หรือ สารเติมแต่งอาหารที่สามารถลดโรค ส่งเสริมการเจริญเติบโต และเพิ่มค่าตอบแทนอาหารสัตว์

 

ต้านเชื้อแบคทีเรีย

ความคิดเห็นส่วนใหญ่เชื่อว่าสาเหตุของผลการส่งเสริมการเจริญเติบโตของยาปฏิชีวนะคือการแทรกแซงโดยตรงของจุลินทรีย์ ออกฤทธิ์ที่ผนังเซลล์และกรดนิวคลีอิก ซึ่งไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับการยับยั้งหรือฆ่าเชื้อโรคเท่านั้น แต่ยังขึ้นอยู่กับการแทรกแซงของปัจจัยความรุนแรงซึ่งกระตุ้นให้เกิดการดื้อยาได้ง่าย พืชธรรมชาติ (ยาสมุนไพรจีน) ได้รับความสนใจเป็นพิเศษเนื่องจากผลข้างเคียงที่เป็นพิษต่ำ ความต้านทานสารตกค้างต่ำ และประสิทธิภาพที่ชัดเจน แตกต่างจากยาปฏิชีวนะสังเคราะห์ พืชธรรมชาติกำหนดเป้าหมายปัจจัยความรุนแรงของแบคทีเรียก่อโรคเพื่อลดการดื้อยาและความสามารถในการก่อโรคของแบคทีเรีย เพื่อให้ระบบภูมิคุ้มกันของโฮสต์สามารถกำจัดแบคทีเรียก่อโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น และมีผลในการแทรกแซงกระบวนการติดเชื้อ และเป็น ไม่เกิดเชื้อดื้อยาได้ง่าย

 

ปลอดภัยและดื้อต่อยาต้านจุลชีพเพียงเล็กน้อย

เชื้อ Salmonella enterica กลายเป็นอันตรายด้านความปลอดภัยของอาหารที่สำคัญ สายพันธุ์แบคทีเรียที่พบได้ทั่วไปนี้พบว่าดื้อต่อยาปฏิชีวนะที่ใช้กันทั่วไปส่วนใหญ่ ซึ่งอาจบ่งชี้ถึงความจำเป็นในการปรับปรุงแนวทางการรักษา นอกจากนี้ยังมีปัญหาด้านจริยธรรมและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานอีกด้วย สิ่งนี้มีส่วนในการพัฒนาการเตรียมยาเพื่อการค้า หลายประเทศมีความกังวลเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะในสัตว์ที่เป็นอาหาร นี่เป็นเพราะการมีส่วนร่วมในการดื้อยาต้านจุลชีพที่เพิ่มขึ้น เพื่อต่อสู้กับปัญหานี้ นักวิจัยได้ศึกษาสารพฤกษเคมีที่มีประโยชน์ต่อสัตว์ โชคดีที่มีทางเลือกมากมายสำหรับการใช้ยาปฏิชีวนะ ซึ่งรวมถึงไฟโตเคมิคอล เอนไซม์ และโปรไบโอติก อย่างไรก็ตาม, ต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อกำหนดประสิทธิภาพและมาตรฐานของผลกระทบ.

 

เสริมภูมิคุ้มกัน

พืชธรรมชาติป้องกันโรคโดยการปรับปรุงภูมิคุ้มกันของร่างกาย อาจเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ยั่งยืนสำหรับแบคทีเรียดื้อยาโดยการควบคุมการทำงานของภูมิคุ้มกันของร่างกายก่อนการติดเชื้อ ซึ่งจะช่วยลดการตอบสนองต่อการอักเสบที่เป็นอันตรายและกระตุ้นกลไกการป้องกัน หลักฐานที่เพิ่มขึ้นบ่งชี้ว่าพืชธรรมชาติสามารถรักษาสมดุลในการกำจัดเชื้อโรคและป้องกันการตอบสนองต่อการอักเสบอย่างต่อเนื่องในสัตว์ที่เผชิญกับแอนติเจนจำนวนมากในระบบทางเดินอาหาร บรรเทาและป้องกันการอักเสบมากเกินไป บทบาทของพืชธรรมชาติในการลดความเสี่ยงของโรคที่รักษายากและโรคแพ้ภูมิตัวเองเกิดจากผลของสารต้านอนุมูลอิสระที่ทรงพลังและกลไกการกำกับดูแลสำหรับการตอบสนองต่อการอักเสบ